سردرود است و دیار «باغبان»

شهر علم و مهد شیران ژیان

در جنگ‌های یازده ماهه مردم تبریز در مبارزه با استبداد و دفاع از حریم مشروطه به سبب جسارت، جنگاوری، بی‌باکی و شجاعت از سوی مردم به القابی چون: «ائل‌اوْغلو»، «ایلدیریم»، «غریب‌حسین»، «شیردل»، «لنگر صف مجاهدین» و «پرچمدار مشروطه» ملقّب گردید. از طرفی روزنامه‌های وقت ـ دوران مشروطه ـ او را نمونه غیرت مردم آذربایجان قلمداد کردند. احمد کسروی صاحب کتاب تاریخ مشروطه ایران در این زمینه می‌نویسد: «جوانی که همیشه پیشرو، دلیر و گره‌گشا بود. روزنامه‌ها او را نمونه غیرت آذربایجان می‌شمردند...». حسین‌خان از چهره‌های درخشان نهضت مشروطيّت بود. به جرأت می‌توان گفت پس از «ستّارخان» وی حقّ بزرگی بر آزادی مردم این دیار دارد. شهادت وی در روز یک‌شنبه، نوزدهم مهرماه ۱۲۸۷ شمسی در حین دفاع از آرمان‌های آزادی و آزادی‌خواهی به دست سواران «شجاع نظام مرندی» اتّفاق افتاد.

جنگی که حسین باغبان به شهادت رسید

بنابه نوشته جراید آن روز حسین خان باغبان نمونه بارز «غیرت آذربایجان» بود.

احمد کسروی می نویسد: شب یکشنبه نوزدهم مهرماه(۱۵شعبان) یک ساعت و نیم از شب گذشته ناگهان شلیک بسیار سختی از همه سنگرها آغاز گردید سپس غرش توپ ها برخاست.از سر خیابان تا آخر امیر خیز از همه جا آتشفشانی می شد. دولتیان آخرین زور خود را به کار میبردند.روز یکشنبه روز بس شگفتی بود،روزی که غم و شادی به هم آمیخت.روزی که با همه فیروزمندی یک نیم مردم شهر اشک از دیده بارانیدند.آری در این روز بود که حسین خان آن جوان شیردل از دست رفت.

این جوان در جنگ ها پیشرو،ودلیری او در سختی ها گره گشا می بود.

روزنامه ها اورا «نمونه غیرت آذربایجان»می شماردند.جانفشانی های او در هنگامه های هفدهم و هجدهم مرداد و جنگ سپاه ماکو،ودر پیکارهای قراملک وصف ناشدنی است.

جوانی به این دلیری و کاردانی از بردباری و کم گویی،تو گویی کودک ناتوانی می بود در جنگ ها چون فیروزی می جست دست دهش گشاده مجاهدان را با پول می‌نواخت.می گویند آن روز که کشته شذ چهل روز می بود که به خانه خود نرفته و شبی را در بستر نبوده بود و در آن روزها فرزندی برایش زاییده شد که روی اورا ندیده چشم از جهان فرو پوشید.بی جا نمی بود مردم آن همه دوستش می داشتند و از مرگش این همه زاری می نمودند

بدین ترتیب در روزهای پایانی جنگ های چهارماهه تبریز یکی از یاران با وفای #ستارخان یعنی حسین باغبان شربت شهادت نوشید.

( منبع:تراژدی ستارخان_دکتر محمدحسن پدرام)